Minho - Autobus

Scenariusz dla Pati-san-chan 

Znów zaczął się rok szkolny . Teraz szłaś do 1 klasy , a więc osoby w Twoim wieku i nauczyciele byli Ci zupełnie obcy . Niestety tak się złożyło , że nikt z Twoich przyjaciół nie wybrał tej szkoły do której zostałaś przyjęta . Może to przez to , że miała ona wysokie wymagania i przyjmowała jedynie uczniów z wysoką średnią . Pomimo tego , że dużo czasu spędzałaś w domu ucząc się i pomagając rodzicom nie narzekałaś na brak znajomych i przyjaciół . Można było powiedzieć , że Twoje życie było spokojne i ułożone . Obudziłaś się na podłodze , znów pewnie w nocy spadłaś z łóżka . Miałaś czasem problemy z lunatykowaniem , ale jakiś czas temu przestało Ci to dolegać , więc nie posiadałaś już więcej siniaków z niewiadomych przyczyn . Wzięłaś do ręki swój telefon , była szósta trzydzieści , więc podniosłaś się i wyszłaś z pokoju zmierzając do kuchni . Wchodząc do niej zobaczyłaś uśmiechniętą mamę przyrządzającą zapewne Twoje śniadanie . 

- Annyeong Mamuś . - Powiedziałaś do mamy po koreańsku . 

Nawet jeśli cała Twoja rodzina pochodziła z Polski to często mówiliście do siebie w obcym języku , aby mieć jak najlepsze słownictwo i żeby bez problemu dogadywać się z rówieśnikami ze szkoły lub pracy , a nawet na codziennych zakupach . Twoja mama położyła talerz przed Tobą i wzięła w rękę torbę . 

-Kochanie ja muszę wyjść do pracy , ponieważ szef przyjedzie wcześniej . - Ty pokiwałaś głową twierdząco i wzięłaś się za jedzenie . Teraz w domu byłaś sama , twój tata wychodził do roboty wcześnie rano , a twoje rodzeństwo było od Ciebie starsze dlatego nie mieszkaliście już razem . Po zjedzeniu posiłku , pokierowałaś się do łazienki . Umyłaś twarz i włosy , które później zaplotłaś w warkocz , po czym ubrałaś się w swój nowy mundurek , który był czerwono-beżowy . Akurat w tej szkole przypadły ci do gustu te stroję , więc bez narzekania będziesz w nich chodzić przez dziesięć miesięcy . Chwyciłaś swoją czarną torbę z książkami i wyszłaś z domu . Od teraz nikt nie będzie Cię podwozić do szkoły , więc będziesz musiała codziennie rano jeździć autobusem . Włożyłaś słuchawki w uczy i poszłaś do przystanku , który znajdował się dziesięć minut dalej . W połowie twojej drogi do transportu zaczęło padać , a więc bez dalszego myślenia zaczęłaś biec , by jak najmniej zmoknąć . Niestety los chciał , abyś wpadła na jakiegoś chłopaka .

- Oj ... Mianhe - Powiedziałaś wstając z chodnika , po czym poprawiłaś grzywkę która wchodziła Ci na oczy . Po chwili spojrzałaś na osobę stojącą przed Tobą . Zobaczyłaś wysokiego chłopaka , który miał ciemne włosy do ramion i czekoladowe oczy .

- Gwenchana ? - Spytał łapiąc cię dłonią za ramię . Przytaknęłaś na co chłopak uśmiechnął się uwodzicielsko do Ciebie . Poczułaś jak nogi pod tobą robią się miękkie , może to dziwnie zabrzmi , ale chyba się zakochałaś . Nie wiedziałaś jaki był z charakteru , ani jak miał chociaż na imię .

Autobus przyjechał , chłopak wsiadł , a Ty za nim . Usiadłaś na przeciwko niego . Zauważyłaś że ma ten sam mundurek , który pochodzi z Twojej szkoły . Na samą myśl uśmiech pojawił Ci się na twarzy . Całą drogę przyglądałaś mu się uważnie , jednak on ciągle patrzył się w okno . Wysiedliście na tym samym przystanku , szłaś za nim , podziwiałaś go z daleka tak , aby nie pomyślał , ze jesteś jakąś psychopatką która ciągle za nim łazi . Minęły kilka dni , nic się nie zmieniło , chłopak wciąż jeździł z Tobą autobusem , jedyne co się dowiedziałaś to to że był rok od Ciebie starszy i że przezywają go Minho . Wywnioskowałaś to z lekcji wf , bo jego nauczyciel wciąż powtarzał jego imię i go chwalił . Musiałaś przyznać mu rację , bo twój wybranek był bardzo usportowiony . Jedyne co się zmieniło to to , że zauważyłaś że w autobusie siedząc przed Tobą często Ci się przygląda , a Ty jedyne co robiłaś to uśmiechałaś się pod nosem , ale nie spoglądałaś na niego . Pewnego dnia wracałaś do domu po dziewiętnastej ze szkoły, ponieważ musiałaś w niej zostać by dokończyć swój projekt . Był październik , a Ty czekałaś na autobus , który się spóźniał już dziesięć minut . Było Ci zimno , bo jedyne co miałaś na sobie to mundurek i czarny sweter . Po południami było ciepło , a wieczorami zimno . Rozładował Ci się telefon więc nie mogłaś zadzwonić do rodziców , a do domu było za daleko . Siedziałaś na ławce jak głupia trzęsąc się z zimna , nagle usłyszałaś dźwięk roweru . Zauważyłaś Minho , od razu w Twoim sercu zrobiło się ciepło , długo to nie potrwało bo znów doszłaś do wniosku , że jeszcze bardziej się trzęsiesz . W tym czasie zapomniałaś o ciemnowłosym , który Ci się przyglądał . Nagle poczułaś jak ktoś siada koło Ciebie i nakrywa Cię czymś .  Spojrzałaś w bok i ujrzałaś cudnego chłopaka , w którym byłaś zauroczona . 

- Annyeong - Powiedział ciepłym cichym głosem .

- Annyeong , Komawo - Powiedziałaś uśmiechając się i pokazując na jego kurtkę która znajdowała się teraz na twoich plecach . 

- Ile już czekasz ? - Spytał . Spojrzałaś na zegarek , który był na twojej lewej ręce . 

- hmm .. trzydzieści minut . 

Minho wstał i podał ci dłoń . Spojrzałaś na niego z zapytaniem . 

- No chodź , podwiozę Cię . - Cóż miał rower , lepsze to niż iść na pieszo .

Usiadłaś za nim , trzymając niepewnie jego bioder , by nie spaść z pojazdu . 

- Lepiej trzymaj się mocniej . - Poradził . 

Jednak ty go olałaś , nie dosyć że coś wrzynało Ci się w tyłek to było Ci głupio , że musiałaś go trzymać za biodra . Chłopak nagle zaczął jechać , na pierwszym zakręcie o mało nie spadłaś , więc jak najszybciej przeplotłaś ręce wokół jego brzucha , przytulając się głową do jego pleców . 

-Mówiłem - Usłyszałaś cichy głos Minho .

Gdy byliście już pod domem , chłopak oddał Ci twoją torbę .

- Dobranoc - Powiedział ciemnooki całując Cię w policzek . Byłaś zszokowana , więc gdy on odjechał ty dalej stałaś przed domem trzymając swoją torbę w ręku i nie ruszając się . Gdy tylko się ocknęłaś pobiegłaś szybko do swojego pokoju , nie mówiąc nawet mamie 'Cześć' . Wskoczyłaś na łóżko piszcząc z radości . Po jakiś dwudziestu minutach , zaczęłaś się rozpakowywać a z zeszytu od matematyki wyleciała czerwona karteczka . 

' Jeśli masz ochotę , mogę codziennie Cię odwozić . 

Napisz do mnie ********* . Oppa M.'

Bez namysłu chwyciłaś szybko telefon i napisałaś mu wiadomość

' Dziękuje za podwózkę i życzę miłej nocy . Do jutra .'

' Polecam się na przyszłość i oczekuje napiwków '

Na następny dzień , znów ciemnooki Cię odwoził . Przez następny tydzień spotykaliście się na przerwach w szkole i wiedzieliście o sobie coraz więcej . Tydzień później znów odwiózł Cię pod dom . 

-Komawo . - Powiedziałaś poprawiając włosy .

- Czysta przyjemność , spędzać z  Tobą tyle czasu . -Odpowiedział schodząc z roweru .

Nastała między wami grobowa cisza , lecz ujrzałaś jak chłopak lekko wzdrygnął i zaczął się do Ciebie powoli przybliżać . Przełknęłaś ślinę , lecz też dałaś krok w przód . Chłopak ujął Cię za podbródek przyciągając do swych ust . Nareszcie się to stało , pocałowaliście się ! Czekałaś na to cały czas , oczywiście nie było Ci wygodnie stać na palcach , bo czułaś , że stracisz równowagę dlatego w ostatnim momencie położyłaś mu ręce brzuchu on tobie na podbródek . Po kilku sekundach oderwaliście się od siebie , po czym przytuliliście . Usłyszałaś w uchu tylko 

- Saranghae _____ . 

_______________________________________________________

 Na razie to był ostatni scenariusz na ten moment , następny ode mnie i LinYoung pojawi się dopiero w sierpniu . 

~RIN ♥